Dag 2 op stage

Hoi!

Vanochtend om 07:05 uur stond ik gewassen en gestreken klaar op het schoolplein van de kathedrale school. Het vroege opstaan viel me reuze mee gelukkig! Rond half 8 ging de bel en liepen de kinderen per klas met hun leerkracht mee naar het auditorium waar de dag geopend wordt met een zingend gebed en het volkslied. Daarna keerden alle kinderen terug naar hun eigen klas en begonnen de lessen in de school. Voor mij was het meteen raak vanochtend, want mijn mentor kwam niet in de klas. Het was inmiddels bijna kwart voor 8 en de kinderen werden wat drukker. Omdat ik geen idee had hoelang het nog zou gaan duren, ben ik maar gestart met het afmaken van het werk van gisteren. Toen mijn mentor om 8:45 nog steeds niet terug was, heb ik samen met de kinderen gekeken waar ze waren gebleven met rekenen. Onvoorbereid heb ik de rekenles gegeven. Ik was bijna klaar met de rekenles toen mijn mentor om 9:30 uur binnen kwam. Ik heb de rekenles afgerond en zij heeft het van mij overgenomen. Na de pauze om 10:00 uur kwam ze bij me met de vraag of ik een les over uitdrukkingen wilde geven nu. Ik heb maar "ja" gezegd, maar het ging echt waardeloos. De kinderen uit groep 3 hebben toch geen behoefte aan uitdrukkingen als "Het valt met geen pen te beschrijven, hij is een man van de klok, met een schone lei beginnen". Ze snapten er ook weinig van dat je een zin anders kan bedoelen dan dat je het zegt. Al met al hebben ze veel te lang gewerkt aan het overschrijven van de drie uitdrukkingen met betekenis, maar toen ik voorstelde om het op een andere manier in te oefenen (coöperatieve werkvorm: mix en koppel) was dat toch écht niet de bedoeling volgens mijn mentor. Zij vond dat de kinderen te druk waren, terwijl ze helemaal niks zeiden en het muisstil was. Daar moet ik echt nog aan wennen, dat het hier allemaal strak regime is, waarbij de kinderen geen mogelijkheid krijgen voor eigen inbreng en samenwerking. Ik hoop dat ik mijn mentor kan overtuigen om wel een keer een activerende werkvorm in te zetten. Om 12:30 uur gingen de kinderen en mijn mentor naar huis. Net voor het weggaan zei mijn mentor dat ze mij zou bellen om me op te halen en rond te leiden door de stad. Ik heb de hele middag gewacht, maar heb helaas niks van haar gehoord. Verder gaat het leven hier rustig zijn gangetje, iedereen heeft tijd zat hier, heerlijk!
Morgen gaan we als het goed is iets actiefs ondernemen, want van het thuiszitten heel de tijd worden we ook niet vrolijk (: